• GAIA klusterrak antolatuta eta BIRTUOSS (Opengela programa) proiektuko bazkideekin lankidetzan, Energia-komunitateei buruzko EHUren Udako Nazioarteko Ikastaroa Bilbon eta Urdaibain egin da.
• Europa osoan ezarritako energia-komunitateen arrakasta-kasuak aurkeztu dira, eta herritarrak eta stakeholder-ak ahalduntzeko beharra aztertu da, horrelako proiektuetan inplikatze daitezen.

Uztailaren 4an eta 5ean, Bilbo, Gernika-Lumo eta Foruaren artean, Energia-komunitateei buruzko EHUren Udako Nazioarteko Ikastaroa egin da. Ikastaro horren ardatz nagusia energia iraunkorraren bidezko ahalduntzea da. Bertan, energetikoki positiboak diren auzoek hiri deskarbonizatuen eta jasangarrien hazi gisa duten ahalmen eraldatzailea aztertu da.

Bertaratutakoak hurbileko bulegoek eskaintzen dituzten aukeretan murgildu dira, teoriak, estrategia praktikoak eta esperientzia errealak landuz, hiria berroneratzeko prozesuetan interesa duten alderdiek parte hartu duten proba-bankuen bidez. Gainera, bisita gidatuak egin dira kasu arrakastatsuetara, hala nola Otxarkoagako ‘Otxar Opengela’ Bilbon eta Tek San Fidel energia-komunitatea Gernika-Lumon.

Ikastaro honen helburu nagusia parte-hartzaileei energia-komunitateen ezagutza sakona ematea zen, energia sortzeko eta modu iraunkorrean kudeatzeko eredu berritzaile gisa. Amaitutakoan, auzo energetikoetako ekimenen buru izateko gaituta egongo lirateke, beren inguruneetan irtenbide praktiko eta iraunkorrak aplikatuz.

Inaugurazio-jardunaldia gidatu zuten Ignacio de la Puerta Eusko Jaurlaritzako Lurralde Plangintzaren eta Hiri Agendaren zuzendari eta BIRTUOSS (Opengela Programa) proiektuaren liderrak; Momir Tabakovic Technikum Wien Zientzia Aplikatuen Unibertsitateko irakasle eta ikertzaileak; eta Jokin Garatea udako ikastaroaren zuzendari eta GAIAko nazioarteko arduradunak.

De la Puertak udako ikastaroa ireki zuen, administrazio publikoaren eta gobernuaren ikuspegitik, Opengela programarekin garatutako eredua Euskadin hedatzeko. Era berean, baieztatu zuen «energia-komunitateak eta energia-barruti positiboak trantsizio energetikoaren abangoardia direla, eta kontzeptu horiek tokiko komunitateek energia modu iraunkorrean sortzea, kudeatzea eta kontsumitzea dakartela». Helburua da «auzo lagunkoiak, bizigarriak eta digitalak» lortzea, «energia-balantze positiboko auzo bihurtzen dituzten auzoetan energia ekoizteko instalazio partekatuekin». Horrela, auzoan bertan hori biziberritzen lagunduko duten jarduera ekonomikorako aukera berriak sortuz, hala nola coworking-guneak.

Tabakovicek Prolight proiektuaren barruan dauden energia-komunitate eta -barrutien adibidea azaldu zuen. Helburua da parte hartzen duten barrutietako herritarrak gaitzea bazkide aktibo eta karbono gutxi isurtzeko beharrezko trantsizioaren arduradun bihur daitezen. Sei erakustbarruti horiek Vienan, Milanen, Gernikan, Vaasan (Finlandia), Matosinhosen (Portugal) eta Kozanin (Grezia) daude. Hare gehiago, lau barrutitan (Gernika, Milan, Matonsinhos eta Kozani) aurretiazko ondorioak atera dituzte.

Garateak esan zuen, eraginkortasun energetikoaren testuinguruan, proba-bankuek berebiziko garrantzia dutela teknologia berritzaileak eta berrikuntza energetikorako estrategiak probatzeko eta fintzeko. Esperimentatzeko, ikasteko eta praktika arrakastatsuak zabaltzeko ingurune dinamikoa eskaintzen dute.

Ondoren, jasangarritasun energetikoan leihatila bakar gisa lan egiten duten hurbileko bulegoen printzipioak eta abantailak aztertu ziren. Horretarako Txari Vallejo Bilboko Udal Etxebizitzen Arkitektoa, Nagore Urrutia UPV/EHUko CAVIAR ikerketa-taldeko kidea eta Michael Heidenreich Technikum Wien Zientzia Aplikatuen Unibertsitateko Energia Berriztagarrien saileko kidea izan ziren. Bertan, BIRTUOSS (Opengela programa) eta Prolight proiektuei lotutako onura errealak eta praktika onenak nabarmentzen dituzten kasu praktikoak aurkeztu ziren.

Vallejok Opengela Programaren ikuspegiaren printzipioak, hainbat testuingurutan aplikatzea eta inplementazio horren bidez lortutako emaitzak azaldu zituen. Metodologia honek parte-hartze komunitarioaren, neurrirako konponbideen eta tokiko baliabideen aprobetxamenduaren garrantzia azpimarratzen du. Bilboko Otxarkoagaren kasuak ere deskribatu zituen, Otxar Opengela izeneko hurbileko bulegoarekin. «Auzo hau Bilboko hiri-berroneratzearen erdigune eta guztiontzako eredu bihurtzea nahi dugu», nabarmendu zuen. Energia berriztagarriei dagokienez, Otxarkoagan, Txotena kaleko eraikinetako batean, 18 eta 24 plaka fotovoltaiko ingururen ezarpena aipatu zuen.

Urrutiak azaldu zuen hiri-berroneratzean eraikuntza-lan gehienak energiarekin lotuta daudela. «Ondo dago irtenbide pasiboetan zentratzea, eraikinen arkitekturan. Izan ere, eskain dezakegun irtenbiderik demokratikoena da. Denontzat da», esan du. Irtenbide aktiboak ere badaude, egokitze termikoan eraginkortasun energetikoa hobetzen dutenak eta barneko tenperaturen kontrol handiagoa ahalbidetzen dutenak.

Hala ere, Urrutiak ohartarazi zuen oraindik ere badagoela arrakala energetiko bat Espainian, batez ere eraikinen modelizazio fisikoaren eta maizterren portaeraren zehaztasun ezak eraginda. Eta hor, leihatila bakarrak edo hurbileko bulegoak funtsezko elementu bihurtzen dira, herritarren artean energiaren erabileraren kontzientziazioa ahaldundu eta areagotu baitezakete. Era berean, egunerokoan energiaren erabilerari buruz ematen diren ikastaroen garrantzia azpimarratu zuen.

Leihatila bakarrei buruz ere hitz egin zuen Heidenreichek, Prolight proiektuaren parte ere badenak, eta, haren arabera, «energia-eraginkortasunari eta eguzki-proiektuei buruzko aholku integralak eman behar dituzte, alderdi teknikoak eta administratiboak betez»; izan ere, «energia-komunitatearen terminoa sortu berria da, eta jendearen artean ezagutzera eman behar da».

Jokin Garateak eta Irene Bertolamik, Eurac Research-eko ikertzaileak, energia-komunitateen sorkuntzan izandako esperientziak partekatu zituzten, eta parte hartzeko eta herritarrentzako eta auzoentzako onura anitzak identifikatzeko estrategiak jorratu zituzten.

Biek adierazi zuten oso garrantzitsua dela herritarrek eta stakeholder-ek proiektu horiek komunikatzea eta onartzea, proiektu horietan parte har dezaten. Energia-komunitate horien parte direla sentitu behar dute, eta proiektuaren inpaktu positiboak bertatik bertara esperimentatu behar dituzte. Garateak Tek San Fidelen adibidea jarri zuen Gernikan, Prolight-en proiektua, non hurbilketa kultural eta sortzaile baten bidez herritarrak inplikatzea lortu den, ekimenaren parte diren San Fidel Ikastola eta Kultur Etxea bezalako kolaboratzaileen bitartez.

Alessandro Rancati, EBko Politika Laborategikoa eta Europako Bauhaus Berrian aditua; Matina Di Gallo, Planet Idea-ko proiektuen kudeatzailea, eta Paula Ferrando, GNE Finance-ko proiektuen analista, auzoen arrakastan parte-hartze komunitarioak duen garrantziaz aritu ziren.

Rancatik ohartarazi zuen auzo bat «egokitze-sistema konplexua» dela, eta ezin dela erantzuna aurreikusi parametro arrazionaletan oinarrituta, koeboluzioan oinarrituta dagoela eta ezin direla aurreikusi komunitatearen «ezkutuko talentuak». Hala, kultura-desberdintasunak, interes-gatazkak eta lehentasunak, aurretik zeuden baldintzak eta ustekabeko gertaerak egon daitezke. Halaber, komunikatzeko beharra aipatu zuen, baina ikasteko asmoz, gobernantza-eredu bat bera ere ez dela perfektua eta gardentasuna, batzuetan ekonomikoki garestia dena, konfiantzan oinarritu behar dela.

Di Gallok D2FX proiektua aurkeztu zuen, Planet Smart Cityk garatutakoa. Bertan, ekimen berritzaileak gauzatzen dira, hala nola, gamifikazioa, egoiliarrak energiaren kudeaketan aktiboki inplikatzeko. Bertan sariak jasotzen dituzte, batasuna sustatuz eta banakako ahaleginak guztiontzako onuragarriak direla erakutsiz.

Ferrandok SHAPE-EU proiektua azaldu zuen, eta beste batzuentzat inspirazio gisa balio izan duten proiektuen lau adibide jarri zituen: Vilawatt (Viladecans), Lučeko (Eslovenia) energia-komunitatea, herrialdean garatu zuen lehena; Watteco kooperatiba (Katalunia), familiei eta komunitateei energia-autosufizientzia lortzen laguntzen diena; eta Las Naves Brillen (Valentzia).

Eguneko azken hitzaldian, Pablo Agustinek, TECNALIA Ikerketa eta Berrikuntzako ikertzaileak, eta Noelia Ortizek, BUILD:INN-eko zuzendari teknikoak, barrutien mailan energia berriztagarrien potentziala aztertu zuten. Etxebizitzak berritzeko 360º-ko hainbat soluzio teknologiko eta material berritzaile aurkeztu zituzten, energetikoki positiboak diren auzoak eraikitzeko eta EBko proiektuetan arrakastaz aplikatzeko, hala nola BIRTUOSS eta drOp (zehazki, Ermuko Santa Ana auzoan).

Ikastaroko bigarren eguna Gernikan izan da, San Fidel Ikastolako auditorioan hain zuzen ere, eta eskolak duen energia komunitatera, TEK San Fidel izenekora, bisita egin zen. 600 m2-ko azalera hartzen duten 200 plaka fotovoltaiko ditu, eta inguruko 150 etxe eta saltokiri energia berriztagarria kontsumitzeko eta faktura elektrikoa murrizteko aukera ematen die. Gainera, urtean 885 tona CO2 isurtzea saihesten du, 25 urtez CO2 xurgatzen duten 3.500 zuhaitz landatzearen baliokideak.

Ondoren, Urdaibaiko Biosfera Erreserbako energia-komunitateen testuingurua aztertu da, Jose Maria Gorroño Gernika-Lumoko alkatearen, Mikel Magunazelaia Foruko alkatearen eta Javier Zuazola EDINOReko zuzendari komertzialaren eskutik, froga daitezkeen onurak nabarmentzen dituzten kasu praktikoen bitartez.

Amaitzeko, Ugaitz Gaztelu View arkitekturaren sortzaileetako bat eta Euskal Herriko Unibertsitateko irakasleak, Jokin Garatea Foruko Iraunkortasun sailburuak eta Alba Juncal UPV/EHUko CAVIAR Ikerketa Taldeko kideak energia positiboko auzoak eraikitzeko jasangarritasunaz eta eskalagarritasunaz eztabaidatu dute. Hala, energia-eraginkortasunerako berrikuntza jasangarriko ereduei buruz hitz egin da; baita inguruan naturan oinarritutako irtenbideak hartzeaz ere, eta, zehazkiago, EBko iCOSHELL proiektuari buruz, eta energia positiboko auzoetako jardunbide egokiei buruz.

Hitzaldiak amaitu ondoren, parte-hartzaileek ikasitako guztia praktikan jarri dute baterako lan artistiko baten bidez, eta eraginkortasun energetikoko eta naturan oinarritutako irtenbideetako proiektuak bisitatu dituzte Foruan.

Alex Carrascosa EDE Fundazioko aholkularia da, Opengela programa garatzen ari den BIRTUOSS proiektuko bazkide gisa parte hartzen duen erakundeetako bat. Entzuteko lan baten bidez, hirien berroneratzea zabaltzea ardatz duen programa europar honetan parte hartzen duten pertsona guztien testigantzak jasotzen ditu: haien kezkak, kexak, balorazioak, hobetzeko proposamenak, etab.

Elkarrizketa honetan, fundazioak proiektuan izan duen zeregina azaldu du, eta Txonta eta Otxarkoaga auzoetako esperientzia pilotuetan parte hartu duten pertsonek hurbiltasun-bulegoen (‘opengelen’) zerbitzuari buruz 2023. urtearen amaieran egin zuten azterketaren xehetasunak eman ditu: elaborazio-prozesua, zerbitzuan hautemandako ahuleziak eta indarguneak, ikasitako lezioak, hobekuntza-proposamen aipatuenak eta azterlanetik atera zituzten ondorioak.

Zein da EDE Fundazioaren zeregina Opengela proiektuan?

Hiri-berroneratze prozesu osoan, zehazki eraikinak birgaitzeko obretan, gu alderdi sozialaz arduratzen gara, eta bertan esku hartzen duten pertsonen lanik gizatiarrenaren aldea jorratzeaz. Ez bakarrik errehabilitazioaren ondorioak esperimentatu edo biziko dituzten pertsonena, baita obra horretan parte hartzen duten eragile guztiena ere.

EDE Fundazioak entzuteko lana egiten du, lehenik eta behin onuradunen artean, egoera zaurgarrian baitaude. Izan ere, azkenean, hiri-berroneratze prozesu horiek etxebizitza-parke zaharretan egiten ari dira, horietako asko erregimen sozialean. Etxebizitza oso sinpleak dituzten eraikinak dira, energia-eraginkortasuneko baldintzei erantzuten ez dietenak, irisgarritasun-zailtasunak dituztenak edo askotariko arazoak dituztenak. Eta, gainera, herritarrak, oro har, adinekoak dira, eta habitat horiek guztiak beren beharretara egokitu behar dira. Beraz, hiri-berroneratze-prozesu horiek populazio bat, biztanle-gune bat edo premia ekonomiko, formatibo eta komunikazionalak dituzten pertsonen multzo bat dagoen edo identifikatuta dagoen lekuetan egiten dira, eta euskarria eta laguntza instituzionala behar dute. Pertsona horien errealitatea entzuten dugu.

Duela gutxi, azterlan baten ondorioak aurkeztu zenizkieten Opengelako bazkideei. Kontaiguzu xehetasun gehiago zeri buruz ari den.

Azterlana, funtsean, hiri-berroneratzeko esku-hartzeetan parte hartzen duten sektore profesional guztiak eta onuradunak identifikatzean zetzan, hau da, inplikatutako pertsona guztiak identifikatzean. Eraikinak birgaitzeko edo hiria osotasunean berroneratzeko prozesuan zerikusia duten hezur-haragizko pertsonak identifikatzea. Hiru talde handi ditugu. Lehenengoa, birgaituko diren eraikinetan dauden etxebizitzen onuradunak edo jabeak izango lirateke; bigarrena, opengeletako langileak; eta hirugarrena, eraikinak birgaitzeko eta hiria berroneratzeko lanetan parte hartu duten erakunde profesionalak. Helburua zen talde horietako erreferentziazko pertsonak aurkitzea, elkarrizketatzea eta hiru talde horiei buruzko informazio posible eta sentikor guztia biltzea. Eta hemen bai, ñabardura bat egin nahi dut nahasteak saihesteko: txostenean baloratzen duguna ez da eraikinak birgaitzeko edo hiria berroneratzeko obrei buruz dagoen gogobetetze-maila, Opengela zerbitzuari buruzkoa baizik. Beraz, txostenaren edukiak eta emaitzak zerbitzuaren ingurukoak dira: zerbitzuaren protagonistak, zerbitzua eskaintzen duten langileak, zerbitzua eskaintzen duten onuradunak eta horretan laguntzen duten profesionalak.

Nolakoa izan zen azterlana egiteko prozesua?

Lehenik, interes-taldeak identifikatu genituen. Identifikatu ondoren, talde bakoitzeko erreferentziazko pertsonak bilatu genituen. Azterlana bi auzori buruz egin zen: Otxarkoagari buruz (Bilbo) eta Txontari buruz (Eibar). Beraz, Otxarkoagaren kasuan Bilboko Udal Etxebizitzak erakundearekin eta Txontaren kasuan Degebesa Tokiko Garapen Agentziarekin elkarrizketatu ginen, eta, hortik aurrera, bulegoetan zerbitzua ematen ari diren talde edo pertsonak aurkitu genituen, haiekin elkarrizketatzeko. Bulegoetako taldeak elkarrizketatu ondoren, elkarrizketa bat egin nahi zuten edo zerbitzuari buruzko galdetegi bati erantzun nahi zioten bizilagunekin harremanetan jartzen lagundu ziguten. Galdera-sortan galdera hauek egiten genituen: bulegorako irisgarritasunari buruz edo ‘opengelatik’ bizilagunei emandako informazioari buruz; aholkularitzari eta laguntzari buruz; finantzaketa-mekanismoei buruz, halakorik izan bazen; eta berroneratzearen ondoko esperientziari buruz. Azken puntu horretan ezin izan zen termino absolututan hitz egin bi lekuetako batean ere, oraindik amaitu gabeko edo hasteke zeuden obrak zeudelako.

Gainera, ‘opengelen’ bidez, obretan esku hartu zuten profesionalak ere aurkitu genituen: arkitektura-estudioak, eraikuntza-enpresak eta tartean zeuden beste pertsona eta erakunde batzuk, hala nola finken administratzaileak. Idatzi eta bi bilera presentzialetara gonbidatu genituen. Elkarrizketek balio handia izan zuten, oso gomendio interesgarriak ekarri baitzizkiguten.

Azterlanean xehetasun handiagoz sartzearren: zeintzuk izan ziren Opengela zerbitzuaren indargune nagusiak?

Identifikatutako indar handiena zerbitzuaren iritzi positiboaren inguruko adostasuna da. Kontsultatutako hiru taldeek oso modu positiboan baloratu zuten. Auzotarren kasuan positiboagoa da, Opengela zerbitzua aliatu teknikoa delako, hainbat esparrutan autoritatea duena eta solaskide gisa laguntzen diena. Testuinguru tekniko eta juridikoa ondo ezagutzen duen erakunde bat ondoan izateak erabiltzaileen premien eta erakunde profesionalek eskaintzen duten produktuaren arteko bitartekaritza ahalbidetzen du. Harreman hori, normalean, oso bertikala eta desorekatua izaten da; ‘opengelari’ esker, orekatu eta horizontalizatu egiten da.

Baina, aldi berean, erakunde profesionalentzat ere oso eragin positiboa du zerbitzuak, lana arintzen dien bitartekotza-lana egiten baitu, eta, gainera, iragazki moduko bat da. Lanek era guztietako problematikak dakartzate berekin, pertsonen egunerokotasunaren alderdi pertsonaletan eta egunerokoetan eragiten dutenak. Opengelak «telefono gorri» horretatik askatzen ditu. Era berean, bulegoak zerbitzua «gizatiartzen» laguntzen zien; izan ere, askotan enpresaren interesetik gehiago jarduten da bezeroaren interesetik baino.

Opengelaren beste indargune handi bat profil desberdinak konbinatzen dituen talde bat izatea da. Otxarkoagan, neurri handi batean Udal Etxebizitzek izan duten rolak bete du diziplinartekotasun hori, baina Txontan ezinezkoa izan zen, hainbat arrazoirengatik; izan ere, pertsona bakarra zegoen bulegoan. Horregatik, beharrezkoa da eratzen diren bulego berrietan edo dagoeneko irekita daudenetan argi identifikatutako lau profil egotea: teknikoa, legala, administratiboa eta soziala.

Eta ahuleziak?

Azken profil hori (soziala) nabarmendu nahi nuen, gizarte-langileak izateko premiaren bidez. Izan ere, figura horiek inklusio-sistema guztiek dituzte, eta funtsezkoak dira errehabilitazioaren eskakizunen eta kaltetutako pertsonen errealitateen arteko lotura neuronal gisa lan egiteko. Izan ere, esan liteke gizarte-langileek aktibatzen eta garatzen dutela beharrezko gainerako profilen sentsibilitaterik gizatiarrena.

Azkenean, jabe eta maizter multzo bati buruz ari gara, eta, mekanismo posible guztiak bultzatzen badira ere, beti egongo da gutxienez bizikidetza-unitate bat etxebizitza batean kate konplexu horretan engranatzea zailduko edo eragotziko dion arazo batekin. Katebegi batek huts egiten duen ezeri ez baitzaio katea erabat kaltetzen. Hori dela eta, gizarte-langilearen figura ezinbesteko bihurtzen da; izan ere, dagoena laguntzeaz eta detektatzeaz gain, bereziki sentibera da engranajea hautsi dezaketen gertakari horiekiko.

Horrekin lotutako beste alderdi bat ere badago: bazterketak bizitza pertsonalaren alderdi asko hartzen ditu bere baitan, eta desabantaila pertsonaleko egoera kroniko bihurtu edo konplexuago bihurtu daitekeen bezala, populazio batzuetan «zonifikatu» ere egin daiteke. Beraz, beharrezkoa da ulertzea zer gertatzen den leku horietan, kontua ez baita etxebizitzen baldintza fisikoei irtenbideak ematea, bizkar gainean motxila astunak dituzten pertsonen errealitatea konpontzen laguntzea baizik.

Zure ustez, zeintzuk izan dira hilabete hauetan ikasi dituzuen ikasgai nagusiak?

Elkarrizketatutako kolektibo eta pertsona guztiak bat zetozen Opengela zerbitzuak arlo tekniko, sozial, legal eta administratibo guztiak barne hartzeko premian, baina harreman-eskumenei ere erantzun behar zien. Hori oso garrantzitsua izan da, «pertsonalizatzea»; izan ere, azkenean, esku-hartze bakoitzaren muturrean, eragin hori jasoko duen pertsona-multzo bat dago, ona edo txarra izan.

Beste gai bat ere jorratu zen: laguntza ekonomikoak. Bi arazo izan ziren horien inguruan. Alde batetik, finantzaketa-ildo desberdinak egotea eta denboran nahiz kudeaketan koordinaziorik ez izatea, eta hori oraindik ere erronka bat da zerbitzuarentzat. Bestalde, jabeen tokitik, dirulaguntzak ordaintzeko unea ez dator bat obrak ordaintzeko epearekin, eta horrek aldez aurretik diru-kopuru garestiak ordaintzea eskatzen du. Beraz, erkidegoei eta, batez ere, pertsona ahulenei finantzaketa-mekanismoak emateko erronka gehitu da.

Zer hobekuntza-proposamen aipatu dira gehien?

Bada alde batera utzi ezin dugun kontu bat: Opengela zerbitzuko langileak (edo subrogazioa) mantentzea, gutxienez birgaitze-obrek irauten duten denboran, errehabilitazioaren ostekoa barne. Obrak egiten ari diren bitartean, bizilagunek bulegoan erreferentziazko pertsona berberak izan beharko lituzketela pentsatu behar dugu; izan ere, zailtasunik handiena, edozein giza prozesutan bezala, eragile guztiek zerbitzuaren «gakotzat» jotzen duten konfiantza sortzea da. Behin konfiantza hori sortuta, zentzugabea litzateke, baldintza administratibo hutsagatik, jarraitutasuna etetea eta bulegoko karguari buruzko erreferentziak aldatzea, zerbitzua desitxuratuko litzatekeelako eta erabiltzaileengan ezinegon handia eragingo lukeelako. Azken batean, administrazio-epe edo -mekanismo guztiak konfiantza hori errespetatzera eta zaintzera egokitzea da kontua, eta hori da, berriz diot, ‘opengelaren’ baliorik preziatuena.

EDE Fundazioak, Opengelako bazkide soziala den aldetik, zer ondorio atera ditu azterlan hau egin zuenetik?

Opengela, publikoa edo publiko-pribatua izan, zerbitzu bat da. Beraz, herritarrei begira ezartzen da, eta, beraz, konfiantza sortzea da haren funtsezko balioa. Izan ere, «leihatila bakartzat» hartzen den arren, areto irekia da –eta hala egiaztatu dugu–, non auzotasuna adieraz daitekeen eta arreta jaso. Arreta-eredu hori ez dator bat erakusmahai klasikoarekin, askotan despatxatu egiten baikaituzte, arazo bat bagina bezala. Opengelak alderantziz jokatzen du: pertsonak konponbidearen ‘arte eta parte’ gisa ulertuz. Horri lotutako beste ezaugarri bat da mahai txiki gisa jokatzen duela, «inklusiokoa» baino gehiago, bai behintzat «arretakoa»; izan ere, eraikinen birgaitzearen eta hiri-berroneratzearen errealitateetan eragiten duten plano eta inpaktu desberdinen jakitun den espazioa da, eta, ondorioz, profil anitzeko zerbitzu baten bidez heltzen die plano horiei.

• Aitorpena Etxebizitza eta Lurzoruaren Kudeatzaile Publikoen Espainiako Elkarteak (AVS) eskaini du. Epaimahaiak ekimen komunitarioa bultzatu izana nabarmendu du, auzokoen beharrezko lankidetza bilatuz; Hurbiltasun Bulegoak bizilagunei zerbitzu globala ematen die eta ekimenaren finantzaketa publiko-pribatua.

  Etxebizitza eta Lurzoruaren Kudeatzaile Publikoen Espainiako Elkarteak (AVS) banatzen dituen sarien hamargarren edizioan, Sestao Berri saritu dute Vista Alegre auzoaren hiri-berroneratze integralerako eta Vista Alegre taldearen egitura, energia, irisgarritasuna eta bizigarritasuna hobetzeko proiektuagatik; zehazki, 1etik 11ra bitarteko atariengatik.

  1914an eraikitako talde horrek 93 etxebizitza ditu eta etxadi itxien tipologia du. Orain, egitura finkatzeko, energia-eraginkortasuna hobetzeko, igogailuak jartzeko eta etxebizitzen bizigarritasuna hobetzeko lanak egiten ari dira; bertan, barruko patiora eramaten duten terrazak eraikitzen ari dira. Era berean, hiri-ingurunea hobetzen ari da, besteak beste, uraren, elektrizitatearen, gasaren eta telekomunikazioen azpiegiturak berrituz; eguzki-panel fotovoltaikoak instalatuz; auzorako wifi sarea sortuz; edo etxebizitzen portaera energetikoa monitorizatuz.

  Sestao Berrik azaltzen duen bezala, «eraikitako multzoaren eta auzoaren itxura hobetzeaz gain, obra horien azken helburua auzokideengan eragin positiboa lortzea da, errealitate sozioekonomikoa identifikatuz eta auzoaren gizarte-kohesioa ikuspegi integratzaile batetik hobetu eta bultzatuko duten ekintzak garatuz, hiriko zerbitzu guztietara iristeko oztopoak ezabatuz».

  Iñigo Bonet eta Luiskar Delgado arkitekto teknikari eta Sestao Berriko zuzendari kudeatzaile eta Sestaoko Vista Alegre Opengelako arduradunak, hurrenez hurren, jaso zuten saria Madrilen.

  Zorionak! 👏